"Agora Speakers International insanların toplululk önünde konuşma, iletişim, eleştirel düşünme, münazara ve liderlik becerilerini geliştirmelerine yardımcı olan, dünya çapında tutkulu gönüllülerin oluşturduğunu, kâr amacı gütmeyen bir kuruluştur."

Münazara daha en başından beri Agora Speakers amaç bildirgesinde yer almıştı. Bununla birlikte, şimdiye kadar eğitim materyallerinde ihmal edilmişti. Artık Eğitim Programı'nın ve Agora Kılavuzu'nun ikinci versiyonuyla birlikte bu durumu değiştirme zamanı geldi.

Münazaranın bir eğitim aracı olarak muazzam yararları olduğunu gösteren araştırmaların sayısı gün geçtikçe artmaktadır:

  • Münazara; eleştirel düşünme becerisini sırf topluluk önünde konuşmaya kıyasla çok daha fazla geliştirir (Allen, Berkowitz, Hunt, & Louden, 1999), (Howell, 1943), (Hill, 1993), (Greenstreet, 1993)
  • Münazara, araştırma becerilerini öğretmek için üniversite kampüslerindeki en etkili etkinliktirs.
  • Münazara tüm sektörlerde kariyere yeni adım atan kişiler için önemli faydalar sağlar (Center, 1982) (Hobbs & Chandler, 1991)
  • Münazaraya katılımla yazma ve dinleme becerilerinin gelişimi arasında net bir ilişki vardır.(Mezuk, Bondarenko, Smith, & Tucker, 2011),    (Peters, 2009), (Huseman, Ware, & Gruner, 1972)
  • Münazaraya katılımla toplumda liderlik rolleri edinme arasında çok yüksek bir bağıntı vardır (Keele & Matlon, 1984), (Union, 1960)
  • Tecrübeli münazaracıların genel hayattaki sözel agresiflik skorları çok daha düşüktür (Colbert, 1993)
  • Münazara, okul terk etme oranını çarpıcı biçimde (üç kata kadar) azaltır (Anderson & Mezuk, 2012)
  • Münazara, eski katılımcıları tarafından en fazla desteklenen etkinliklerdendir. Hatta öğrenciler tarafından desteklenme oranı (%99,26) tüm diğer eğitim etkinliklerininkinden yüksektir. (Parcher, 1998)

 

 

Birçok münazara yarışması ve münazara kural sistemleri mevcuttur ve bunların da birçoğu parlamenter sistemleri ve parlamento prosedürlerini (özellikle de İngiliz Parlamento Prosedürünü) esas alır.  Bunlar genellikle neyin ne zaman söylenebileceği, yeni argümanların ve kanıtların ne zaman tanıtılabileceği konusunda katı kurallara sahiptir. Ama günümüzün hızlı temposunda diğer münazara formlarını, özellikle de TV, radyo ve benzer medyalarda gerçekleşenleri de dikkate almalıyız. Bunlarda eylemler çok daha düzensiz ve hızlıdır. Dikkate alınması gerkeen bir diğer şey de mahkeme duruşmaları ve iş uzlaşmaları gibi çok daha esnek, münazara benzeri durumlardır.

Münazaranın da kendince sorunları var. Profesör Nancy Tumposky'nin yazdığı ünlü makale (Tumposky, 2004) münazaraların ikiliğe meyilli olduğunu, katılımncıları meselelerde yalnızca iki pozisyon olduğuna ve bunlara kazanma ya da kaybetme odaklı yaklaşmaya ikna ettiğini söylüyor. Ayrıca,  bazı araştırmalar, münazaraların çekişmeli doğasının kadınların ve bazı belirli azınlık gruplarının düşünme ve iletişim yöntemine ters düştüğünü öne sürüyor.

Önerilen münazara kuralları şunlar arasında hassas bir denge tutturmaya çalışıyor:

  1. Toplantıları aşırı uzatmamak
  2. Eğitim amacına hizmet etmek
  3. Olabildiğince gerçekçi olmak
  4. Gerçek hayatta ya da gerçek hayat benzeri münazara ortamlarında kullanılabilecek becerileri geliştirmek.
  5. Kulüpte olumsuz bir atmosfer oluşturmamak.
  6. Münazaraların bir takımın kazanıp diğerinin kaybettiği, fikir birliğine varmayı teşvik eden kısımlardan öte bir şey olmasına izin vermek.

(1) numaralı madde elde etmesi en kolayıdır çünkü tüm toplantıların minimum bir rol kümesi olması gerekliliğini değiştirmek ve kulüplerin tümüyle klasik, sadece münazaradan oluşan ya da zaman elverirse ikisinin bir karışımı olan toplantılar yapmasını sağlamak mümkündür. Ama yılda en az dört münazara yapmak ve VPE'nin bunları organize etmesi zorunludur. Münazaraların, katılan takım sayısına ve VPE'nin her bir kısma ayırdığı süreye göre 30 ila 90 dakika arasında olması beklenir.

Ama Agora kulüplerini münazara kulüplerine dönüştürmekten kaçınmalıyız çünkü amaç bu değildir. Bu tehlikelidir çünkü münazaralar, hazırlanmış konuşmalardan daha eğlenceli ve heyecanlı olduğu için belirli bir "bağımlılığa" yol açabilir. Münazaraların mevcut eğitim programının yerini alması değil, onun eksiklerini tamamlayıp genişletmesi gerekir. Ayrıca, Agora münazaralarının asıl amacının, katılımcı üyeleri eğitmek olduğunu unutmamalıyız.